کابل بستر ارتباطی میان سیستم های کامیپوتری یک شبکه است. در اصل این کابل ها هستند که امکان برقراری ارتباط میان کاربران را در یک شبکه MAN ایجاد میکنند.
در شبکه های محلی از کابل بعنوان محیط انتقال و بمنظور ارسال اطلاعات استفاده می گردد.ازچندین نوع کابل در شبکه های محلی استفاده می گردد. در برخی موارد ممکن است در یک شبکه صرفا از یک نوع کابل استفاده و یا با توجه به شرایط موجود از چندین نوع کابل استفاده گردد.
نوع کابل انتخاب شده برای یک شبکه کامپیوتری به عوامل متفاوتی نظیر : توپولوژی شبکه، پروتکل و اندازه شبکه بستگی خواهد داشت . آگاهی از خصایص و ویژگی های متفاوت هر یک از کابل ها و تاثیر هر یک از آنها بر سایر ویژگی های شبکه، بمنظور طراحی و پیاده سازی یک شبکه موفق بسیار لازم است.
برای ساخت شبکه از سه نوع کابل استفاده میشود : کواکسیال، فیبر نوری و زوج به هم تابیده.
امروزه از کابل‌های «کواکسیال» یا کابل‌های هم محور استفاده نمی‌شود و استفاده کمتری دارد .
کابل‌های فیبرنوری غالبا در شبکه‌های پرسرعت استفاده می‌شوند وهزینه گزافی دارند. در این کابل‌ها از یک رشته باریک و بلند شفاف مانند شیشه و پلاستیک استفاده میشود تا نور را منتقل کنند. نور از یک سر این رشته وارد شده و از سر دیگرش خارج میشود کابل‌های فیبر نوری حساس و گران قیمت هستند. اگر در میان راه شکستگی و خراشی پیدا کنند؛ سرعت آنها افت می‌کند. رایج‌ترین کابل‌های شبکه برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر ؛ کابل‌های زوج به هم تابیده (Twisted Pair) هستند.
چون این کابل‌ها از چند سیم به هم بافته شده یا زوج سیم تابیده شده تشکیل می‌شوند؛ به کابل‌های زوج به هم تابیده معروف هستند. این کابل ها براساس تعداد سیم‌های داخل هر کابل، میزان تابیدگی سیم‌ها و استفاده از روکش‌های مختلف؛ تقسیم‌بندی می‌شوند و به کابل‌های مسی معروف هستند.
انواع کابل شبکه زوج به هم تابیده
این نوع کابل‌ها شبیه به کابل تلفن هستند و از چند رشته سیم تشکیل شده‌اند. کابل تلفن از دو سیم تشکیل شده ولی کابل‌های شبکه می‌توانند از ۴ تا ۸ سیم تشکیل شده باشند. رنگ‌های هر سیم با یکدیگر متفاوت است.
در سال‌های اخیر کابل‌های شبکه مسی Cat۳ به خاطر محدودیت‌های سرعت از بازار حذف شده‌اند و بیشتر از کابل‌های Cat۵ و Cat۶ و Cat۷ استفاده میشود. هرچه شماره افزایش پیدا می‌کند، استاندارد و نوع کابل جدیدتر میشود. کابل‌های جدیدتر از سرعت بیشتر و پهنای‌باند بالاتری دارند ولی از کابل‌های پایین‌تر نیز پشتیبانی میکنند. این کابل‌ها به غیر از سرعت و نوع سیم‌پیچی، تفاوت‌های دیگری هم با هم دارند و به چند دسته UTP و STP یا SSTP و FTP تقسیم می‌شوند
کابل Unshielded Twisted pair
متداولترین نوع کابلی که در انتقال اطلاعات استفاده میشود،
کابل های بهم تابیده هستند . این نوع کابل ها دارای دو رشته سیم به هم پیچیده بوده
و هر دو دارای یک امپدانس یکسان می باشند. بدین ترتیب امکان تاثیر پذیری این نوع کابل ها
از کابل های مجاور و یا سایر منابع خارجی کاهش خواهد یافت . کابل های بهم تابیده
دارای دو مدل متفاوت روکش دار و بدون روکش می
باشند.
کابل UTP نسبت به کابل STP متداول تر بوده و در اکثر شبکه های محلی استفاده می گردد.کیفیت کابل های UTP متغیر بوده و از کابل های تلفن تا کابل های با سرعت بالا را شامل میشود . کابل دارای چهار زوج سیم بوده و درون یک روکش قرار می گیرند.
کابل STP: مخفف Shielded Twisted Pairs است و به کابل‌هایی گفته میشود که زوج سیم‌های به هم تابیده شده از کاور یا شیلد استفاده میکنند. شیلد می‌تواند دور خود سیم‌های زوجی یا دور کل سیم‌ها یا دور ۴ تا از سیم‌ها باشد.
کابل FTP: مخفف Foiled Twisted Pairs است و به جای شیلد از فویل آلومینیومی استفاده شده است.
کاب SFTP: هم از شیلد و هم از فویل برای دور سیم‌ها استفاده شده است.
کابل SSTP: مخفف Shielded Shielded Twisted Pairs است و از دو سری شیلد برای پیچیدن دور سیم زوج‌ها بهره می‌گیرند.
در ساخت کابل‌ها از فناوری‌های متفاوتی استفاده میشود که سعی میکنند با حروفی آن را مشخص کنند
e: مخفف عبارت Enhanced و به معنی بهبودیافته است. معمولا اگر کابل Cat۵ را در برابر نویز مقاوم‌تر کنند و کارایی بهتری داشته باشد؛ به نام کابل Cat۵e نام‌گذاری میکنند. پس Cat۵e همان کابل Cat۵ با قدرت ضدنویز بیشتر است تا سرعت و کیفیت بهتری روی شبکه بدهد.
a: مخفف عبارت Augmentad است. در کابل‌های سری ۶ اگر سرعت کلاک پالس‌ها را از ۲۵۰ مگاهرتز به ۵۰۰ مگاهرتز افزایش دهند؛ کابل Cat۶a ساخته میشود.